Analiza dziejów brytyjskiego parlamentaryzmu na przestrzeni wieków jest zajęciem pasjonującym i to zarówno dla politologa, historyka, jak i dla antropologa kulturowego. To, co jest w tym parlamencie najbardziej niesamowitego, to niespotykana nigdzie indziej na świecie trwałość pewnych mechanizmów, procedur i zachowań. Wynika ona z niebywałego wręcz szacunku do rozwiązań funkcjonujących przez setki lat w murach Pałacu Westminsterskiego. Można czasami odnieść wrażenie, że czas się tam zatrzymał, że wierność tradycji jest dużo silniejsza niż postęp, a przestrzeganie niektórych zwyczajów staje się równoznaczne z pielęgnacją brytyjskości nieodwracalnie zakorzenionej w instytucjach władzy publicznej.