Dzieci syberyjskie

Bohaterami tej książki są dzieci syberyjskie. Termin ten określa blisko 900-osobową grupę polskich dziewcząt i chłopców, repatriowanych w latach 1919-1923 z Syberii oraz Mandżurii. Byli oni potomkami zesłańców politycznych, uchodźców wojennych, a także emigrantów szukających pracy na odległych krańcach carskiego imperium. Rewolucja bolszewicka i wojna domowa pozbawiła ich podstawowych środków do życia i dachu nad głową, zagrażało im także wynarodowienie. Szczęśliwie jednak nie podzieliły tragicznego losu tysięcy dzieci, ofiar rozruchów i zbrojnych starć, które w tamtym czasie niczym walec przetaczały się przez bezkresne obszary pomiędzy Irkuckiem a Władywostokiem.