W numerze 2(13)/2022:
Krystyna Trembicka wspomina niedawno zmarłego Waldemara Parucha, członka Rady Naukowej „Myśli Politycznej”, i prezentuje jego publikacje. W dziale Artykuły Leszek Nowak rozprawia się z jednym z mitów głoszonych przez protagonistów demokracji liberalnej, jakoby remedium na jej obecny kryzys była epistokracja. Zauważa, że de facto oznacza ona rządy elit (merytokrację), które nierzadko formują się w wyniku samoautoryzacji. Dorota Pietrzyk-Reeves dostrzega potrzebę określenia normatywnych fundamentów demokracji liberalnej, wskazując, że same jej założenia epistemiczne znacznie utrudniają odnalezienie takich normatywnych podstaw. Piotr Grabowiec przestrzega przed coraz silniej propagowanymi fenomenami transhumanizmu i posthumanizmu, mając je za przejawy gnozy politycznej o obliczu totalizującym. Kontrapunktem wśród artykułów numeru jest tekst Marka Tracz-Trynieckiego, który omawia nieznaną dotąd polemikę A.M. Fredry z o. S. Papczyńskim nt. oceny polskiej aurea libertas i zachęca do rewizji ujęć staropolskich stosunków politycznych jako uchodzących za przedmiot troski jedynie stanu szlacheckiego. Dział Debaty zawiera zapis dyskusji, w której wzięli udział: Stanisław Filipowicz, Tomasz Homa, Dorota Pietrzyk-Reeves, Anna Krzynówek-Arndt i Arkadiusz Górnisiewicz oraz Bogdan Szlachta jako moderator, nt. autodestruktywnych wątków demokracji liberalnej. Dział Dokumenty i źródła zawiera przypisywany S.K. Potockiemu esej pt. Co znaczą wyobrażenia liberalne?, uchodzący za pierwszy polski tekst napisany w duchu liberalnym. Historyczne i kulturowe okoliczności jego powstania szkicuje Tomasz Żyro. W dziale Recenzje na czytelników czekają rekomendacje dwóch książek autorów amerykańskich: Piotr Sawczyński omawia pracę P.J. Deneena pod wymownym tytułem Dlaczego liberalizm zawiódł?, a Miłosz Ślepowroński prezentuje wywód Ch. Freimana Why It’s OK to Ignore Politics otwarcie zrywający z przekonaniem o konieczności partycypacji politycznej. Numer wieńczy analiza Rafała Łatki trzech książek o życiu kapłanów, których działalność w życiu społecznym Polski w XX w. pozostawiła trwały ślad w historii.
