Najdroższa dla potomności pamiątka. Historia kompleksu parlamentarnego przy ulicy Wiejskiej

Wstęp

I. Gmach okazały, wytwornie i wzorowo urządzony
Ulica Wiejska w XVIII i XIX w.

II. Festungslazarett II Marienstift
Pierwsza wojna światowa

III. W tej godzinie wielkiego serc polskich bicia
Siedziba konstytuanty

IV. W tej sali każdy z posłów może głosować nad wnioskiem o wyroku śmierci na siebie
Pierwsze projekty przebudowy

V. Konstrukcja jest wyrazem nowoczesności
Projekt Kazimierza Skórewicza

VI. Miejsce regeneracji sił przed batalią parlamentarną
Życie codzienne w Sejmie

VII. Sala dawnego Sejmu, która jest prawdziwym arcydziełem architektonicznym
Senat w II RP

VIII. Chęć uczczenia bohaterów narodu rodzi potrzebę pomników
Wystrój wnętrz i miejsca pamięci

IX. Miejsce uświęcone krwią Polaków poległych za wolność Ojczyzny
Druga wojna światowa

X. Pod oknem snuł, marzył i smarował na jakimś papierku Maciek Nowicki
Projekt Macieja Nowickiego

XI. Projekt mój oparłem na zasadach, jakie stosuje się przy konstrukcjach lotniczych
Odbudowa sali posiedzeń Sejmu

XII. Stworzenie budynku celowo niewielkiego, czegoś z architektury ogrodowej, nie zaś kolosu rażącego w tym otoczeniu
Projekt Bohdana Pniewskiego

XIII. Trudno się odnieść do jakiejś nowoczesności, bo jej brakuje
Lata 60., 70. i 80. XX w.

XIV. Dar odzyskanej wolności
Upadek komunizmu i lata 90. XX w.

XV. Próba uporządkowania przestrzeni
Konkurs w 2000 r. i rozbudowa kompleksu parlamentarnego

XVI. Pragniemy włączyć Sejm do grona instytucji, które pełnią funkcję państwowego mecenasa sztuki
Ostatnie przebudowy i zmiany dekoracji

Podsumowanie

Stan badań i wybór bibliografii