Prawne aspekty kontroli zasady pomocniczości przez parlamenty państw członkowskich Unii Europejskiej

Wstęp
1. Rola parlamentów narodowych w Unii Europejskiej
1.1. Uwagi wstępne
1.2. Regulacje UE odnoszące się do roli parlamentów narodowych
1.2.1. Regulacje wspólnotowe i unijne odnoszące się do roli parlamentów narodowych przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony
1.2.2. Nowe uprawnienia parlamentów narodowych wprowadzone na mocy Traktatu z Lizbony
1.3. Rozpatrywanie spraw UE w parlamentach narodowych
1.3.1. Ewolucja udziału parlamentów narodowych w sprawach UE
1.3.2. Systemy rozpatrywania spraw UE przez parlamenty narodowe
1.3.2.1. Rozwiązania instytucjonalne
1.3.2.2. Rozwiązania proceduralne
1.4. Współpraca międzyparlamentarna
1.5. Wnioski
2. Zasada pomocniczości w prawie UE
2.1. Uwagi wstępne
2.2. Źródła zasady pomocniczości w prawie UE
2.3. Rozwój zasady pomocniczości w prawie UE
2.4. Trybunał Sprawiedliwości wobec zasady pomocniczości
2.5. Definicja zasady pomocniczości i jej powiązanie z innymi postanowieniami traktatów
2.5.1. Definicja zasady pomocniczości w art. 5 ust. 3 TUE
2.5.1.1. Kompetencje wyłączne UE
2.5.1.2. Testy konieczności i wartości dodanej
2.5.2. Powiązanie zasady pomocniczości z innymi postanowieniami traktatów
2.6. Wnioski
3. Kształtowanie się procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości – Traktat konstytucyjny i Traktat z Lizbony
3.1. Uwagi wstępne
3.2. Ewolucja merytorycznych postanowień dotyczących procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
3.2.1. Ogólne propozycje dotyczące możliwości kontroli poszanowania zasady pomocniczości
3.2.2. Ewolucja poszczególnych elementów procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
3.2.2.1. Zakres informacji przekazywanych parlamentom narodowym
3.2.2.2. Mechanizmy żółtej i pomarańczowej kartki
3.2.2.3. Sądowa kontrola poszanowania zasady pomocniczości
3.3. Ocena w literaturze procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
3.4. Skoordynowane kontrole poszanowania zasady pomocniczości przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony
3.5. Wnioski
4. Zakres unijnego prawa pochodnego podlegającego procedurze kontroli poszanowania zasady pomocniczości
4.1. Uwagi wstępne
4.2. Definicja projektu aktu ustawodawczego
4.3. Akty prawa pochodnego niepodlegające procedurze kontroli poszanowania zasady pomocniczości
4.3.1. Akty przyjmowane w ramach kompetencji wyłącznych UE
4.3.2. Akty delegowane i wykonawcze
4.3.3. Soft law i dokumenty przyjmowane w ramach otwartej metody koordynacji
4.3.4. Instrumenty przyjmowane w ramach WPZiB
4.4. Zastosowanie procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości do art. 352
4.5. Wnioski
5. Przebieg procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości na gruncie traktatów
5.1. Uwagi wstępne
5.2. Przekazywanie projektów aktów ustawodawczych parlamentom
5.3. Rozpatrywanie przez parlamenty narodowe projektów aktów ustawodawczych w świetle zasady pomocniczości
5.4. Instytucje UE wobec uzasadnionych opinii parlamentów narodowych
5.5. Skarga do Trybunału Sprawiedliwości w sprawie naruszenia zasady pomocniczości
5.6. Wnioski
6. Wdrożenie procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości w porządkach prawnych państw członkowskich UE
6.1. Uwagi wstępne
6.2. Uregulowanie i przebieg procedury w poszczególnych państwach członkowskich
6.2.1. Austria
6.2.2. Belgia
6.2.3. Bułgaria
6.2.4. Chorwacja
6.2.5. Cypr
6.2.6. Czechy
6.2.7. Dania
6.2.8. Estonia
6.2.9. Finlandia
6.2.10. Francja
6.2.11. Grecja
6.2.12. Hiszpania
6.2.13. Irlandia
6.2.14. Litwa
6.2.15. Luksemburg
6.2.16. Łotwa
6.2.17. Malta
6.2.18. Niderlandy
6.2.19. Niemcy
6.2.20. Polska
6.2.21. Portugalia
6.2.22. Rumunia
6.2.23. Słowacja
6.2.24. Słowenia
6.2.25. Szwecja
6.2.26. Węgry
6.2.27. Włochy
6.2.28. Zjednoczone Królestwo
6.3. Przekrojowe zagadnienia związane z wdrożeniem procedury w porządkach prawnych państw członkowskich
6.3.1. Regulacje dotyczące relacji między podmiotami zaangażowanymi w procedurę kontroli poszanowania zasady pomocniczości
6.3.1.1. Współpraca izb parlamentów dwuizbowych w ramach kontroli poszanowania zasady pomocniczości
6.3.1.2. Parlamenty regionalne jako uczestnicy procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
6.3.1.3. Obowiązki rządu w ramach procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
6.3.2. Regulacje dotyczące procedury wewnątrz izb/parlamentów
6.3.3. Aktywność parlamentów narodowych w ramach procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
6.3.4. Współpraca między parlamentami narodowymi i parlamentami regionalnymi państw członkowskich w ramach mechanizmu wczesnego ostrzegania
6.4. Wnioski
7. Wpływ procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości na tryb pracy instytucji i organów UE
7.1. Uwagi wstępne
7.2. Stosowanie zasady pomocniczości w pracach Komisji Europejskiej
7.3. Stosowanie zasady pomocniczości w pracach Parlamentu Europejskiego
7.4. Stosowanie zasady pomocniczości w pracach Rady UE
7.5. Monitorowanie przez Komitet Regionów poszanowania zasady pomocniczości
7.6. Uwzględnianie opinii parlamentów narodowych w toku procedury ustawodawczej
7.7. Wnioski
8. Propozycje reformy procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości oraz nowych mechanizmów udziału parlamentów w procesie decyzyjnym UE
8.1. Uwagi wstępne
8.2. Rozszerzenie procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości na zasady przyznania i proporcjonalności
8.3. Rozszerzenie zakresu przedmiotowego procedury kontroli poszanowania zasady pomocniczości
8.4. Wydłużenie terminu na badanie pomocniczości
8.5. Nowe mechanizmy udziału parlamentów w procesie decyzyjnym UE
8.6. Wnioski
Podsumowanie
Bibliografia
Wykaz akronimów