Jakość demokracji w Republice Czeskiej

Radosław Zenderowski
PRZEDMOWA DO WYDANIA POLSKIEGO
Czeskie tradycje demokratyczne: 1848–1938
Czeska/czechosłowacka demokracja w odwrocie: 1938–1945
Demokratyzacja po pięćdziesięciu latach przerwy: (od)budowa ustrojowych podstaw reżimu demokratycznego
Główne cechy czeskiego systemu partyjnego
Ewolucja systemu partyjnego i układów rządowych do wyborów w 2013 roku
System partyjny Republiki Czeskiej po wyborach w 2013 i 2017 roku: uwagi generalne
Nowe partie polityczne
Wybory w latach 2013 i 2017: „niestandardowa” partia na drodze ku pełni władzy
Masowe protesty społeczne versus umacnianie poparcia społecznego przez ANO
1. WSTĘP
1.1. Znaczenie partycypacji, mandatu i proporcjonalnej reprezentacji
1.2. Partycypacja: charakter i przyczyny
1.3. Mandat: charakter i przyczyny
1.4. Równa reprezentacja: charakter i przyczyny
Andrew Roberts
2. JAK CZESCY POLITOLODZY POSTRZEGAJĄ JAKOŚĆ CZESKIEJ DEMOKRACJI
2.1. Wstęp
2.2. Co jest nie tak?
2.3. Przyczyny i rozwiązania
2.3.1. Instytucjonaliści
2.3.2. Kulturaliści
2.3.3. Jak naprawić partie i politykę
2.4. Podsumowanie

Peter Spáč
3. UCZESTNICTWO POLITYCZNE
3.1. Wstęp
3.2. Frekwencja wyborcza
3.3. Petycje, demonstracje i bojkoty
3.4. Podsumowanie
Stanislav Balík
4. REFERENDA A DEMOKRACJA CZESKA
4.1. Wstęp
4.2. Umocowanie konstytucyjne referendum ogólnokrajowego i próby jego przeprowadzenia
4.3. Referendum wojewódzkie
4.4. Zmiany umocowania prawnego referendum lokalnego
4.5. Referenda w praktyce
4.5.1. Referendum ad hoc w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej
4.5.2. Referenda lokalne
4.6. Podsumowanie
Petra Vodová
5. MANDAT (PROGRAMY WYBORCZE I OBIETNICE PARTII)
5.1. Wstęp
5.2. Prezentacja programu wyborczego
5.3. Długość programu
5.4. Inne dokumenty programowe
5.5. Treść programów
5.6. Rozkład obietnic według obszaru policy
5.7. Spełnianie obietnic – sondaż na temat spełniania socjoekonomicznych obietnic legislacyjnych
5.8. Podsumowanie
Michal Pink, Marek Rybář
6. KSZTAŁTOWANIE SIĘ I ZMIANY RYWALIZACJI PARTYJNEJ W REPUBLICE CZESKIEJ
6.1. Wstęp
6.2. Partie polityczne – poziom indywidualny
6.3. Interakcje między partiami: poziom systemowy
6.4. Mandat łączony w Republice Czeskiej
6.5. Łączenie mandatu w szerszej perspektywie porównawczej
6.6. Mandat łączony w warunkach czeskich
6.6.1. Czeska Partia Socjaldemokratyczna (ČSSD)
6.6.2. Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa (KDU-ČSL)
6.6.3. Obywatelska Partia Demokratyczna (ODS)
6.6.4. Komunistyczna Partia Czech i Moraw (KSČM)
6.6.5. Reprezentanci mniejszych partii politycznych i kandydaci niezależni
6.6.6. Izba Poselska w kadencji 2010–2013
6.6.7. Różnice regionalne
6.6.8. Powtórne sprawowanie mandatu
6.6.9. Organy wykonawcze niższego szczebla
6.7. Podsumowanie
Andrew Roberts
7. DZIAŁANIA, INICJATYWA I KULTURA W CZESKIM SENACIE
7.1. Wstęp
7.2. Teoria
7.3. Czeski Senat
7.4. Kontrola randomizacji
7.5. Analiza
7.6. Podsumowanie
Petr Voda
8. REPREZENTACJA DESKRYPTYWNA
8.1. Wstęp
8.2. Reprezentacja w Izbie Poselskiej
8.3. Reprezentanci i ich klasa społeczna
8.4. Posłowie i ich wykształcenie
8.5. Posłowie i ich miejsce zamieszkania
8.6. Reprezentacja kobiet
8.7. Reprezentacja grup wiekowych
8.8. Podsumowanie
Andrew Roberts
9. MILIARDERZY A DEMOKRACJA CZESKA
9.1. Wstęp
9.2. Teoria
9.3. Metody
9.4. Jak często miliarderzy mówią o polityce
9.5. Kiedy miliarderzy mówią?
9.6. Poglądy polityczne
9.7. Podsumowanie
9.8. Załącznik

10. PODSUMOWANIE
10.1. Skutki
10.1.1. Partycypacja
10.1.2. Referenda
10.1.3. Sprawowanie mandatu
10.1.4. Łączenie mandatu
10.1.5. Rywalizacja partyjna
10.1.6. Reprezentacja deskryptywna
10.1.7. Miliarderzy
10.2. Możliwe rozwiązania
10.2.1. Partycypacja
10.2.2. Sprawowanie mandatu
10.2.3. Proporcjonalna reprezentacja
10.3. Ocena jakości demokracji w Republice Czeskiej
10.4. Tematy do przyszłych badań
SUMMARY
WYKAZ SKRÓTÓW
BIBLIOGRAFIA