Zasada podziału władzy w Konstytucji RP z 1997 roku

W książce podniesiono jedno z fundamentalnych zagadnień polskiego systemu konstytucyjnego, jakim jest zasada podziału władzy przyjęta przez ustrojodawcę, wraz z założeniem równowagi władz, za podstawę ustroju Rzeczypospolitej Polskiej (art. 10 ust. 1 konstytucji z 1997 r.). Pozostaje ona jedną z zasad naczelnych funkcjonowania i organizacji systemu organów państwowych RP. W książce przedstawiono najczęściej spotykane sposoby rozumienia teorii podziału władzy oraz ewolucję ujęć zasady podziału władzy w projektach i propozycjach rozważanych w toku prac Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego (1994-1997). Zasadnicze znaczenie dla wywodów Autora mają interpretacje art. 10 konstytucji oraz charakterystyka pozycji organów władz ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. W oparciu o jednolity schemat analizy organów każdej z wyodrębnionych władz Autor przedstawia funkcjonalne i organizacyjne aspekty zasady podziału władzy, a następnie charakteryzuje stosowane przez te organy „hamulce” (instrumenty powstrzymywania) wobec innych władz. Ważne miejsce zajmuje też omówienie konstytucyjnych instrumentów (form) współdziałania władz.