Myśl Polityczna. Political Thought 1(23)/2025

W numerze 1(23)/2025:
Tomasz Madras pokazuje, jak głęboko zakorzeniona tożsamość narodowa
i religijna Benjamina Disraelego, brytyjskiego pisarza i premiera
czasów wiktoriańskich, określała jego koncepcje polityczne. Do jego
wariantu konserwatyzmu odwołuje się współczesne pokolenie tradycjonalistów
brytyjskich z tzw. Szkoły Peterhouse. Próbę scharakteryzowania
poglądów tego środowiska myślicieli politycznych, zwłaszcza w odniesieniu
do polityki Partii Konserwatywnej kierowanej przez Margaret
Thatcher i jej dziedzictwa, podejmuje Przemysław Piotrowski. Z kolei
Mariusz Oziębłowski, analizując idee polityczne zawarte w publicystyce
Fiodora Dostojewskiego, udziela odpowiedzi na pytanie, czy idee konserwatywne
są fundamentem realizowanego na naszych oczach rosyjskiego
projektu imperialnego. Sebastian Kwiatkowski zaś ujawnia, jak na bieżącym
dyskursie politycznym zaciążyła dość swobodna definicja „faszyzmu”
sformułowana w 1995 r. przez Umberto Eco, i zarazem przestrzega
przed pochopnym posługiwaniem się tym terminem, który w historii
doktryn zyskał precyzyjny opis. O szansach i zagrożeniach wynikających
z pojawienia się sztucznej inteligencji z pozycji konserwatysty zainteresowanego
światem nowoczesnych technologii pisze Jan P. Hudzik,
niestroniący od nakreślenia własnej propozycji postawy wobec dynamiki
rozwoju tego narzędzia. W dziale Dokumenty i źródła Piotr Musiewicz
publikuje poprzedzone wstępem własne tłumaczenie mało znanego
w Polsce kazania Johna Keble’a, eminentnej postaci dziewiętnastowiecznego
ruchu oksfordzkiego. Choć tekst ten powstał w ściśle określonych
realiach politycznych, to zawiera wiele uwag natury ogólnej
o relacjach państwo–Kościół. W dziale Recenzje Marcin Śrama przedstawia
pracę Austreberto Martíneza Villegasa o historii ruchu synarchistycznego
w Meksyku, a Przemysław Czernicki zauważa pierwszy polski
przekład wciąż aktualnej pracy Friedricha Naumanna pt. Mitteleuropa.
W dziale Varia zaś Seweryn „Sev” Ozdowski opisuje uwieńczoną sukcesem
politykę wielokulturowości Australii wobec migrantów, polegającą
na przejściu od asymilacji do integracji z uwzględnieniem interesów
zainteresowanych stron.