Praca stanowi dogłębną i wnikliwą analizę procesu opracowania i uchwalenia w latach 1989–1997 przepisów Konstytucji RP określających relacje między państwem a związkami wyznaniowymi. Autor oparł się nie tylko na materiałach opublikowanych, ale także na dokumentach pochodzących z archiwów prywatnych, ponadto przeprowadził wywiady z licznymi uczestnikami prac konstytucyjnych w sprawach wyznaniowych. Pozwoliło to na zweryfikowanie wielu obiegowych sądów i stereotypów dotyczących stosunków Państwo–Kościół we współczesnej Polsce. Monografia P. Boreckiego ukazuje, w jaki sposób powstawały przepisy konfesyjne obecnej ustawy zasadniczej, szczególnie te, które budzą wątpliwości interpretacyjne.