Poprawka w postępowaniu ustawodawczym w świetle Konstytucji RP

W monografii po raz pierwszy kompleksowo przedstawiono problematykę poprawki w postępowaniu ustawodawczym. Opracowanie rozpoczyna omówienie kształtowania się instytucji poprawki w polskim prawie konstytucyjnym w latach 1919-1997. Ponadto podjęto próbę skonstruowania definicji poprawki i w tym celu poddano analizie przepisy obowiązującej Konstytucji, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz poglądy doktryny. Ważną częścią monografii są rozważania dotyczące problemu dopuszczalnych granic orzecznictwa konstytucyjnego. Poruszono tez proceduralne aspekty poprawki, w szczególności jej normatywnych podstaw w regulaminach Sejmu i Senatu.